Eu estou aprendendo. Estou aprendendoa aceptar as persoas, aínda que elas me decepcionan.

 

Ti sabes amar?

cando foxen do ideal que teño para elas.

Cando me feren con palabras ou accións impensadas.

É difícil aceptar as persoas

como

son,

non como eu desexo

que elas sexan..

É difícil, moi difícil, pero estou

aprendendo...

Estou aprendendo a amar. Estou aprendendo a escoitar.

Escoitar cos ollos e oídos. Escoitar coa alma.

Escoitar o que di o corazón,o que din os ombreiros caídos,os ollos, as mans inquedas.

Escoitar a mensaxe que se esconde por entre as palabras

superficiais.

Descubrir a angustia disfrazada,

a inseguridade enmascarada, a soidade encuberta.

Penetrar o sorriso finxido,

a alegría simulada, a vangloria esaxerada.

Descubrir a dor

de cada corazón.

Pouco a pouco, estou aprendendo a amar.Estou aprendendo a perdoar.

Porque o amor perdoa, lanza fóra as tristezas, e cura as cicatrices que a incomprensión e a insensibilidade gravaron no corazón ferido.

O amor non alimenta

feridas con pensamentos

dolorosos, non cultiva ofensas con

bágoase

autocompaixón.

O amor perdoa, esquece, extingue todos os trazos de dor no corazón.

Paso a paso,estou aprendendo a perdoar, a

amar, estou aprendendo a descubrir o

valor que se encontra dentro de cada

vida, de todas as vidas.

A

Valor enterrado polo Valor enterrado polo rexeitamento,rexeitamento,

por falta de comprensión,por falta de comprensión, cariño e aceptación,cariño e aceptación, Polas experiencias Polas experiencias

duras vduras vividas ividas

ao longo dos anos.ao longo dos anos.

Estou aprendendo a ver nas persoas a súa alma, e as posibilidades que Deus lles deu.

Estou aprendendo, pero como é lenta a aprendizaxe!

Como é difícil amar

incondicionalmente…

Aínda tropezando,

cometendo erros, estou

aprendendo…

Imos intentar amar os nosos irmáns como Deus nos ama…

UnHAAPERTA