Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Μετά από έξι κοπιαστικά, αλλά και πολύ όμορφα χρόνια στο Δημοτικό

Σχολείο, πιστεύω ότι οι περισσότεροι από τους δασκάλους μου ήταν εξαιρετικοί

στο αντικείμενό τους. Ωστόσο, ο εκπαιδευτικός που θα ξεχωρίζω, όσα χρόνια κι

αν περάσουν, θα είναι εκείνος που είχα στις δύο τελευταίες τάξεις. Πρόκειται για

έναν άνθρωπο πράο, γλυκομίλητο και ειλικρινή, ο οποίος ήταν πολύ αγαπητός σε

όλους, αφού ποτέ δεν είχε χρειαστεί να υψώσει τον τόνο της φωνής του, ενώ

έδειχνε ξεκάθαρα πως κάθε μαθητής θα μπορούσε να τον θεωρεί ως έναν δικό του

άνθρωπο.

Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, ότι δεν είχε προσβάλει ποτέ κανέναν και όταν

κάποιος δυσκολευόταν να απαντήσει σε μία ερώτηση, τον καθοδηγούσε με

τέτοιον τρόπο, ώστε να αισθανθεί άνετα και τελικά να ανακτήσει την

αυτοπεποίθησή του. Στη διδασκαλία του χρησιμοποιούσε οπτικοακουστικά μέσα,

τα οποία έκαναν το μάθημα πολύ ενδιαφέρον, ενώ εφάρμοζε βιωματικές

μεθόδους, που μας επέτρεπαν να μαθαίνουμε διασκεδάζοντας. Για αυτούς τους

λόγους ο συγκεκριμένος δάσκαλος είναι εκείνος που θαυμάζω περισσότερο και

θεωρώ τυχερούς τους μαθητές που θα αναλάβει στο μέλλον.