Licenciatura em Serviço SocialLicenciatura em Serviço Social

Antropologia das IdadesAntropologia das Idades

DocenteDocente

Prof. Dr. Prof. Dr. Santiago Prado CondeSantiago Prado Conde

García Castaño, J. & Pulido Moyano, R.A., (1994) “1. Transmisión-adquisición de cultura como objeto de estudio”. En: Antropología de la Educación. Salamanca: Eudema, pp. 9-24.

García Castaño, J. & Pulido Moyano, R.A., (1994) “8. Transmisión-adquisición de cultura: reflexiones finales”. En: Antropología de la Educación. Salamanca: Eudema, pp.88-99.

O continuo da enculturación, socialización e educación é a transmisión da cultura e, ademais, a adquisición.

Transmisión-adquisición de cultura: procesos polos cales un grupo humano trata de inculcar os seus coñecementos, normas, valores, tradicións e costumes, formas de comportamento en xeral e un longo etc, aos máis novos e non tanto dese grupo e, inclusive, aos membros doutros grupos; por outra parte, refire aos mecanismos a través dos que os individuos dese grupo adquiren tales coñecementos.

Un concepto holístico, igual que o de cultura: imbricado“Aínda co aula sexa o lugar da batalla, a causa da

batalla pode estar noutro lugar” (Ogbu, 1981: 13).

Páx. 18-2.

Transmisión-adquisición de cultura: os dous xuntos fannos pensar en multiplicidade de procesos: produción, reprodución, modificación, construción, apropriación, difusión, etc., da cultura.

Problemáticas do concepto:Cultura que se (auto)transmite: non hai mediador, nin institución.

Graos de intencionalidade na transmisión: pódese transmitir cultura sen intención de facelo.Graos de consciencia da adquisición: adquisición como proceso menos conscienet e aprendizaxe como máisi consciente (exemplo das linguas).Coñecemento e comportamento: o coñecemento pode transmitirse mediante un corpotamento (a imitación: teorías da aprendizaxe social).

É imposíbel realizar a transmisión-adquisición de cultura sen transformar esta en algún grao.

Mediante o aprendizaxe.Mediante un axente transmisor.Mediante mecanismos de resistencia porque os

actores sociais non son meros receptores passivos de información, senón que están capacitados para cuestionar e modificar o coñecemento que lles foi transmitido.

O que debería facernos entender unha teoría da transmisión-adquisición de cultura: Como o sistema de reprodución da cultura é, á vez, sistema de produción de cultura?