Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

11
[email protected] 1 Marcos 10.46-52 Jarbas Hoffimann, terça-fiera, 21 de outubro de 2009. 1. Traduções (na ordem em grego [2 versões para ver variáveis], RA e NTLH) As variáveis significativas (em grego) – para análise usei o primeiro texto. 46 Kai. e;rcontai eivj VIericw,Å Kai. evkporeuome,nou auvtou/ avpo. VIericw. kai. tw/n maqhtw/n auvtou/ kai. o;clou i`kanou/ o` ui`o.j Timai,ou Bartimai/oj( tuflo.j prosai,thj( evka,qhto para. th.n o`do,nÅ 46 Kai. e;rcontai eivj VIericw,\ kai. evkporeuome,nou auvtou/ avpo. VIericw,( kai. tw/n maqhtw/n auvtou/( kai. o;clou i`kanou/( ui`o.j Timai,ou Barti,maioj o` tuflo.j evka,qhto para. th.n o`do.n prosaitw/nÅ 46 E foram para Jericó. Quando ele saía de Jericó, juntamente com os discípulos e numerosa multidão, Bartimeu, cego mendigo, filho de Timeu, estava assentado à beira do caminho 46 Jesus e os discípulos chegaram à cidade de Jericó. Quando ele estava saindo da cidade, com os discípulos e uma grande multidão, encontrou um cego chamado Bartimeu, filho de Timeu. O cego estava sentado na beira do caminho, pedindo esmola. Crítica textual: ercontai (c f venerunt) cum a01 A02 B03 10,46 lin. 1 pro B03 lege B 2 03C1 C04 L019 X033 G036 D037 unc 9 al omn fere c f k l q vg cop go syr utr arm aeth ... Ln ercetai cum D05 61.61. 258.258. a b ff 2. g 2. i Or 3,732 et 735 | eij iereicw cum B 2 03C1 C04 F09 L019 (B*03 om kai eij ier)). Cf ad mt 20,29 de testibus qui alibi eandem scripturam praebent ... j Ln e) iericw cum a01 A02 D05 X033 G036 D037 P041 unc 8 al omn vid | apo ier) (iereicw cum a01 B03 C04 L019 : j Ln iericw cum A02 X033 G036 D037 P041 unc 9 al omn vid ) cum a01 A02 B03 C04 L019 X033 G036 D037 P041 unc 9 al omn fere c g 2. l vg (k ab iericho priore ad alterum transiluit, pergit enim ab iericho statim cum turba magna, omittens ut et. c k) t) maq) aut)) cop syr utr arm aeth ... Gb' ekeiqen cum D05 2 pe 565. a b f ff 2. i q go Or 3,732 et 735 | kai twn (et. g 2. vg syr utr aeth Or 3,732 ): D05 a b f ff 2. i l (c k vide ante) go arm meta twn | o (Gb +) uioj (13.13. 28.28. 69.69. 124.124. 346.346. c scr 472. c f l Or 3,732 idou o uioj :: cf Mt) cum a01 B03 C04 D05 L019 S028 D037 al plus 20 item al 6 Or ... j uioj cum A02 X033 G036 P041 unc 8 al pl go | timaiou: b d ff 2. i q timeae | baptimaioj: D05 paritemiaj, b d baritimeas, q baritmeas, a ff 2. i bartimeas (ff 2. barth.), f l vg bartimaeus (l -meus), c barthimeus ... k om o ui) tim) bartim) Praeterea A02 in indice et in scriptione peri baltimaiou | tufloj cum a01 B03 D05 L019 D037 124.124. 49ev 3 pe l251 y scr l184 al pauc cop go Or ... j o tufloj cum A02 C04 X033 G036 P041 unc 9 al pler | prosaithj (a01 kai pr)) cum a01 B03 L019 D037 k cop arm ... j Ln prosaitwn idque post odon cum A02 C 2 04C2 X033 G036 P041 unc 9 al fere omn, item D05 2 pe 565. Or epaitwn (post odon), item mendicans post sedebat circa (iuxta, secus) viam a b c d f ff 2. g 2. i l q vg syr utr go aeth ... C*04 om 47 kai. avkou,saj o[ti VIhsou/j o` Nazarhno,j evstin h;rxato kra,zein kai. le,gein\ ui` e. Daui.d VIhsou/( evle, hso,n meÅ 47 Kai. avkou,saj o[ti VIhsou/j o` Nazwrai/o,j evstin( h;rxato kra,zein kai. le,gein( ~O u`io.j Daui.d( VIhsou/( evle, hso,n meÅ 47 e, ouvindo que era Jesus, o Nazareno, pôs-se a clamar: Jesus, Filho de Davi, tem compaixão de mim! 47 Quando ouviu alguém dizer que era Jesus de Nazaré que estava passando, o cego começou a gritar: – Jesus, Filho de Davi, tenha pena de mim! Crítica textual: nazarhnoj cum B03 L019 D037 1.1. 118.118. 209.209. a b c f g 1. i k l 2 vg Or 3,735 , item D05 l* q** nazorhnoj (D 2 g05 nazwr), 28.28. nazwrinoj) ... j nazwraioj (E07 G036 al nazor) al pauc ff 2. blanch nazaraioj) cum a01 A02 C04 X033 G036 P041 unc 9 al pler ff 2. sabat q* go | estin: B03 post ij pon | uie cum a01 B03 C04 L019 M mg 021 D037 al plus 5 ... D05 K017 69.69. 409.409. Or 3,734 uioj al pauc kurie uioj( iu uioj), item j Ti o uioj cum A02 M txt 021 X033 G036 P041 unc 7 al pler. Praeterea syr p mg : ,,in tribus exx. Graecis fili filii Davidis inventum est" | daueid: j dabid, Gb Sz dauid, cf ad mt 1,1 | iu (h. l. b l am fu ing arm aeth): L019 al 15 i mt reg Or 3,731 om;

description

Exegese de Marcos 10.46-52, com dois esboço para sermão. / Mc 10.46-52.

Transcript of Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

Page 1: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

1

Marcos 10.46-52 Jarbas Hoffimann, terça-fiera, 21 de outubro de 2009.

1. Traduções (na ordem em grego [2 versões para ver variáveis], RA e NTLH) As variáveis significativas (em grego) – para análise usei o primeiro texto.

46Kai. e;rcontai eivj VIericw,Å Kai. evkporeuome,nou auvtou/ avpo. VIericw. kai. tw/n maqhtw/n auvtou/ kai.

o;clou i`kanou/ o` ui`o.j Timai,ou Bartimai/oj( tuflo.j prosai,thj( evka,qhto para. th.n odo,nÅ 46Kai. e;rcontai eivj VIericw,\ kai. evkporeuome,nou auvtou/ avpo. VIericw,( kai. tw/n maqhtw/n auvtou/( kai.

o;clou i`kanou/( ui`o.j Timai,ou Barti,maioj o` tuflo.j evka,qhto para. th.n o`do.n prosaitw/nÅ 46E foram para Jericó. Quando ele saía de Jericó, juntamente com os discípulos e numerosa multidão, Bartimeu, cego mendigo,

filho de Timeu, estava assentado à beira do caminho 46Jesus e os discípulos chegaram à cidade de Jericó. Quando ele estava saindo da cidade, com os discípulos e uma grande

multidão, encontrou um cego chamado Bartimeu, filho de Timeu. O cego estava sentado na beira do caminho, pedindo esmola. Crítica textual:

ercontai (c f venerunt) cum aaaa01 A02 B03 10,46 lin. 1 pro B03 lege B203C1 C04 L019 X033 GGGG036 DDDD037 unc9 al

omn fere c f k l q vg cop go syrutr arm aeth ... Ln ercetai cum D05 61.61. 258.258. a b ff2. g2. i Or3,732 et735 | eij iereicw cum B2

03C1 C04 F09 L019 (B*03 om kai eij ier)). Cf ad mt 20,29 de testibus qui alibi eandem

scripturam praebent ... j Ln e) iericw cum aaaa01 A02 D05 X033 GGGG036 DDDD037 PPPP041 unc8 al omnvid | apo ier)

(iereicw cum aaaa01 B03 C04 L019 : j Ln iericw cum A02 X033 GGGG036 DDDD037 PPPP041 unc9 al omnvid) cum aaaa01 A02 B03 C04 L019 X033 GGGG036 DDDD037 PPPP041 unc9 al omn fere c g2. l vg (k ab iericho priore ad alterum transiluit, pergit enim ab iericho statim cum turba magna, omittens ut et. c k) t) maq) aut)) cop syrutr arm aeth ... Gb' ekeiqen cum D05 2pe

565. a b f ff2. i q go Or3,732 et735 | kai twn (et. g2. vg syrutr aeth Or3,732): D05 a b f ff2. i l (c k vide ante) go arm meta twn | o (Gb +) uioj (13.13. 28.28. 69.69. 124.124. 346.346. cscr

472. c f l Or3,732 idou o uioj :: cf Mt)

cum aaaa01 B03 C04 D05 L019 S028 DDDD037 al plus20 item al6 Or ... j uioj cum A02 X033 GGGG036 PPPP041 unc8 al pl go |

timaiou: b d ff2. i q timeae | baptimaioj: D05 paritemiaj, b d baritimeas, q baritmeas, a ff2. i bartimeas (ff2. barth.), f l vg bartimaeus (l -meus), c barthimeus ... k om o ui) tim) bartim) Praeterea A02 in indice et in

scriptione peri baltimaiou | tufloj cum aaaa01 B03 D05 L019 DDDD037 124.124. 49ev 3pel251 yscr

l184 al pauc cop go

Or ... j o tufloj cum A02 C04 X033 GGGG036 PPPP041 unc9 al pler | prosaithj (aaaa01 kai pr)) cum aaaa01 B03 L019 DDDD037 k cop arm ... j Ln prosaitwn idque post odon cum A02 C2

04C2 X033 GGGG036 PPPP041 unc9 al fere omn, item D05 2pe

565. Or epaitwn (post odon), item mendicans post sedebat circa (iuxta, secus) viam a b c d f ff2. g2. i l q vg syrutr go aeth ... C*04 om

47kai. avkou,saj o[ti VIhsou/j o Nazarhno,j evstin h;rxato kra,zein kai. le,gein\ ui`e. Daui.d VIhsou/(

evle,hso,n meÅ 47Kai. avkou,saj o[ti VIhsou/j o` Nazwrai/o,j evstin( h;rxato kra,zein kai. le,gein( ~O uio.j Daui.d(

VIhsou/( evle,hso,n meÅ 47e, ouvindo que era Jesus, o Nazareno, pôs-se a clamar: Jesus, Filho de Davi, tem compaixão de mim! 47Quando ouviu alguém dizer que era Jesus de Nazaré que estava passando, o cego começou a gritar: – Jesus, Filho de Davi, tenha pena de mim! Crítica textual: nazarhnoj cum B03 L019 DDDD037 1.1. 118.118. 209.209. a b c f g1. i k l2 vg Or3,735, item D05 l* q** nazorhnoj

(D2g05 nazwr), 28.28. nazwrinoj) ... j nazwraioj (E07 GGGG036 al nazor) al pauc ff2. blanch nazaraioj) cum aaaa01

A02 C04 X033 GGGG036 PPPP041 unc9 al pler ff2. sabat q* go | estin: B03 post ij pon | uie cum aaaa01 B03 C04 L019 Mmg021

DDDD037 al plus5 ... D05 K017 69.69. 409.409. Or3,734 uioj al pauc kurie uioj( iu uioj), item j Ti o uioj cum A02 Mtxt

021 X033 GGGG036 PPPP041 unc7 al pler. Praeterea syrp mg: ,,in tribus exx. Graecis fili filii Davidis inventum est" | daueid: j dabid, Gb Sz dauid, cf ad mt 1,1 | iu (h. l. b l am fu ing arm aeth): L019 al15 i mt reg Or3,731 om;

Page 2: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

2

69.69. 406.406. al pauc a f g1. vged etedd aliq (sed) non am fu ing) cop syrp post legein (item c miscrere mei Iesu fil. Dav., k fili David, miscere mei, Iesu)

48kai. evpeti,mwn auvtw/| polloi. i[na siwph,sh|\ o` de. pollw/| ma/llon e;krazen\ ui`e. Daui,d( evle,hso,n meÅ 48Kai. evpeti,mwn auvtw/| polloi,( i[na siwph,sh|\ o` de. pollw/| ma/llon e;krazen( Uie. Daui,d( evle,hso,n

meÅ 48E muitos o repreendiam, para que se calasse; mas ele cada vez gritava mais: Filho de Davi, tem misericórdia de mim! 48Muitas pessoas o repreenderam e mandaram que ele calasse a boca, mas ele gritava ainda mais: – Filho de Davi, tenha pena de mim! Crítica textual: epetimwn (A02 epitim) male ap Woid., cscr

472. -moun) autw: B03 10,48 lin. 1 pro b lege B303C2 48ev yscr

semel ep) auton lin. 2 post auton adde B*03 autoi | polloi: Or3,734 oi poll) | ekrazen: Dgr05 ekrazen (Or3.735

all ekeinoj poll) mall) ekraxen) item am clamavit | uie (13.13. 69.69. 346.346. praem iu, item 28.28. 118.118. 124.124. al kurie): D05 F09 28.28. 124.124. syrp mg? Or3,734 uioj, 1.1. 118.118. o uioj | daueid: ut v. 47.

49kai. sta.j o` VIhsou/j ei=pen\ fwnh,sate auvto,nÅ kai. fwnou/sin to.n tuflo.n le,gontej auvtw/|\ qa,rsei(

e;geire( fwnei/ seÅ 49Kai. sta.j o VIhsou/j ei=pen auvto.n fwnhqh/nai\ kai. fwnou/sin to.n tuflo,n( le,gontej auvtw/|(

Qa,rsei\ e;geirai( fwnei/ seÅ 49Parou Jesus e disse: Chamai-o. Chamaram, então, o cego, dizendo-lhe: Tem bom ânimo; levanta-te, ele te chama. 49Então Jesus parou e disse: – Chamem o cego. Eles chamaram e lhe disseram: – Coragem! Levante-se porque ele está chamando você! Crítica textual:

eipen) fwnhs) aut) cum aaaa01 B03 C04 L019 DDDD037 7.7. 299.299. yscr semel 3pel251 al7 k cop syrp mg ... j Ln eipen

(48ev cscr472. ekeleusen, itpler vg iussit vel praecepit; contra d k dixit) auton fwnhqhnai (1.1. 48ev al go arm

fw) aut)) c. A02 D05 X033 GGGG036 PPPP041 unc9 al pler itpl vg syrsch etp txt aeth (Or3,734 ouketi [wj?] kata ton matq) autoj auton fwnei( all eipen auton fwnhqhnai) | kai fwn) ton tu) legont) autw (F09 auton) (ita et. l vg; f et vocaverunt etc, c et abierunt vocare illum dicentes): D05 2pe

565. a b ff2. i q sax oi de legousin (2pe

565. eipon) tw tuflw (illi autem dixerunt caeco d q, ad illi dixerunt caeco a i, qui dicunt eaeco b ff2.) |

qarsei: 1.1. 13.13. 28.28. 69.69. 209.209. 346.346. qarrwn vel qarswn | egeire (Gb") cum aaaa01 A02 B03 C04 D05 L019 X033 GGGG036 PPPP041 unc8 al pl ... j egeirai cum U030 al mu, 1.1. 13.13. 28.28. 69.69. 209.209. 346.346. egeirou | fwnei: E07 G011 K017 al -nh

50o de. avpobalw.n to. i`ma,tion auvtou/ avnaphdh,saj h=lqen pro.j to.n VIhsou/nÅ 50~O de. avpobalw.n to. i`ma,tion auvtou/ avnasta.j h=lqen pro.j to.n VIhsou/nÅ 50Lançando de si a capa, levantou-se de um salto e foi ter com Jesus. 50Então Bartimeu jogou a sua capa para um lado, levantou-se depressa e foi até o lugar onde Jesus estava. Crítica textual:

apobalwn: DDDD037 -ballwn, 2pe565. epibalwn | anaphdhsaj cum aaaa01 B03 D05 L019 Mmg

021 DDDD037 34ev 48ev

zscr in Aug = l185 in Adv = l227 2pe565. it vg cop syrp mg go Or3,734 b et(anephdhse kai anesth)d (confirmat et.

catox voce ekphdhsaj) ... j anastaj cum A02 C04 Mtxt 021 t XPPPP041 unc8 al pler syrutr arm aeth ... GGGG036 plane

om | pr) ton in et. f q em Or): D05 al pauc itpler vg proj auton 51kai. avpokriqei.j auvtw/| o` VIhsou/j ei=pen\ ti, soi qe,leij poih,swÈ o de. tuflo.j ei=pen auvtw/|\

rabbouni,( i[na avnable,ywÅ 51Kai. avpokriqei.j le,gei auvtw/| o` VIhsou/j( Ti, qe,leij poih,sw soi,È ~O de. tuflo.j ei=pen auvtw/|(

~Rabbouni,( i[na avnable,ywÅ 51Perguntou-lhe Jesus: Que queres que eu te faça? Respondeu o cego: Mestre, que eu torne a ver.

Page 3: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

3

51– O que é que você quer que eu faça? – perguntou Jesus. – Mestre, eu quero ver de novo! – respondeu ele. Crítica textual:

autw o ij eipen cum aaaa01 B03 C04 D05 L019 DDDD037 115.115. ff2. vid g2. i q tol cop arm aeth (:: apokriqeij nulla interrogatione praecedente non solet dativum adiunctum habere, ut 9,5. 11,14. 12,35.) ... j Ln legei (f dixit) aute o ij cum A02 X033 GGGG036 PPPPmg

041 unc8 al pler a f go (syrsch Dixit et Iesus); item P024 PPPP*041 al15 fere k l vg syrp o oj legei (k l vg dixit) autw) Libere b Et respondit illi Iesus, c Cui dixit Iesus | soi ante qeleij cum

aaaa01 B03 C04 K017 L019 DDDD037 PPPP*041 al plus15 i vged etedd aliq (em quid tibi vis ut faciam) ... j Ln Ti ti qel) (minusc pauc b c em al add ina) poihsw (GGGG036 -hsai) soi cum A02 D05 X033 GGGG036 PPPPmg

041 unc8 al pl a b f cop go aeth; g2. k q am fu ing mt reg quid vis (mt add ut) tibi faciam ... Or3,734 om soi | rabbouni (B03 -nei) cum

aaaa01 A02 B03 C04 E207 F09 H013 K017 L019 M021 S028 U030 V031 X033 GGGG036 PPPP041 al100 fere cop syrp (sed White

raboni) arm Or; item E*07 U030 al plus40 rabouni, item DDDD037 rabbwnei, go rabbaunei ... j (= Gb Sz) rabboni cum minusc pauc c f vg aeth ... D05 a b ff2. i kurie rabbei, 38.38. g1. k q syrsch rabbi, 409.409. kurie

52kai. o` VIhsou/j ei=pen auvtw/|\ u[page( h` pi,stij sou se,swke,n seÅ kai. euvqu.j avne,bleyen kai.

hvkolou,qei auvtw/| evn th/| odw/|Å 52~O de. VIhsou/j ei=pen auvtw/|( {Upage\ h` pi,stij sou se,swke,n seÅ Kai. euvqe,wj avne,bleyen( kai.

hvkolou,qei tw/| VIhsou/ evn th/| odw/|Å 52Então, Jesus lhe disse: Vai, a tua fé te salvou. E imediatamente tornou a ver e seguia a Jesus estrada fora. 52– Vá; você está curado porque teve fé! – afirmou Jesus. No mesmo instante, Bartimeu começou a ver de novo e foi seguindo Jesus pelo caminho. Crítica textual:

o de ij c. aaaa*01 etcb01C2 A02 C04 D05 X033 GGGG036 PPPP041 unc9 al omn fere it (exc q) vg syrp go arm ... aaaaca

01C2 B03 L019 DDDD037 al pauc al pauc q cop syrsch aeth10,52 lin. 2 post aeth adde kai o ij :: ut Lc | eipen (dixit c ff2.

k q): K017 PPPP041 al pauc legei, item ait b d f g1.2. i vg | euquj cum aaaa01 B03 L019 DDDD037 ... j Ln euqewj (:: ut mt

lectione non fluctuante) cum A02 C04 D05 X033 GGGG036 PPPP041 unc9 al omnvid Or3,735 | hkolouqei (itpler vg sequebatur): 121.121. 346.346. 409.409. 7pe

569. al30 fere hkolouqhsan lin. 6 scribe hkolouqhsen (q sectus est)

| autw cum aaaa01 A02 B03 C04 D05 L019 Mmg021 *DDDD037 al20 fere it vg cop syrp mg arm aeth Or3,732 ... j (= Gb, sed

Schu ,,rec. defendi potest Marci usu") Ti tw iu cum Mtxt 021 etmg 2

021 X033 GGGG036 PPPP041 unc8 al longe pl syrp txt go Or3,735 ... syrsch persp plane om

Page 4: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

4

Textos Paralelos:

Mc 10.46-52 46Jesus e os discípulos chegaram à cidade de

Jericó. Quando ele estava saindo da cidade, com os discípulos e uma grande multidão, encontrou um cego chamado Bartimeu, filho de Timeu. O cego estava sentado na beira do caminho, pedindo esmola. 47Quando ouviu alguém dizer que era Jesus de Nazaré que estava passando, o cego começou a gritar:

– Jesus, Filho de Davi, tenha pena de mim! 48Muitas pessoas o repreenderam e mandaram

que ele calasse a boca, mas ele gritava ainda mais: – Filho de Davi, tenha pena de mim! 49Então Jesus parou e disse: – Chamem o cego. Eles chamaram e lhe disseram: – Coragem! Levante-se porque ele está

chamando você! 50Então Bartimeu jogou a sua capa para um

lado, levantou-se depressa e foi até o lugar onde Jesus estava.

51– O que é que você quer que eu faça? – perguntou Jesus.

– Mestre, eu quero ver de novo! – respondeu ele.

52– Vá; você está curado porque teve fé! – afirmou Jesus.

No mesmo instante, Bartimeu começou a ver de novo e foi seguindo Jesus pelo caminho.

Mt 20.29-34 29Quando Jesus e os discípulos estavam

saindo de Jericó, uma grande multidão seguia Jesus. 30Dois cegos, sentados na beira do caminho, ouviram alguém dizer que ele estava passando e começaram a gritar:

– Senhor, Filho de Davi, tenha pena de nós! 31A multidão os repreendeu e mandou que

calassem a boca, mas eles gritaram ainda mais: – Senhor, Filho de Davi, tenha pena de nós! 32Então Jesus parou, chamou os cegos e

perguntou: – O que é que vocês querem que eu faça? 33– Senhor, queremos poder enxergar! –

responderam eles. 34Jesus teve pena dos cegos e tocou nos olhos

deles. No mesmo instante eles puderam ver e então seguiram Jesus.

Lc 18.35-43 35Jesus já estava chegando perto da cidade de

Jericó. Acontece que um cego estava sentado na beira do caminho, pedindo esmola. 36Quando ouviu a multidão passando, ele perguntou o que era aquilo.

37– É Jesus de Nazaré que está passando! – responderam.

38Aí o cego começou a gritar: – Jesus, Filho de Davi, tenha pena de mim! 39As pessoas que iam na frente o

repreenderam e mandaram que ele calasse a boca. Mas ele gritava ainda mais:

– Filho de Davi, tenha pena de mim! 40Jesus parou e mandou que trouxessem o

cego. Quando ele chegou perto, Jesus perguntou: 41– O que é que você quer que eu faça? – Senhor, eu quero ver de novo! – respondeu

ele. 42Então Jesus disse: – Veja! Você está curado porque teve fé. 43No mesmo instante o homem começou a ver

e, dando glória a Deus, foi seguindo Jesus. E todos os que viram isso começaram a louvar a Deus.

Page 5: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

5

2. Formas mais significativas – v. 46 e;rcontai – “ir”, “vir”. evkporeuome,nou – “sair”. o;clou – “multidão”. i`kanou/ – “suficiente”, “hábil”, “capaz”. tuflo.j – “cego”. prosai,thj – “mendigo”. A prep. no subs. composto é diretiva e indica pedir para si mesmo. prosaitw/n – o texto variante, part. pres. prosaite,w “mendigar”. O part. neste caso é de modo. evka,qhto –impf. ka,qhmai “sentar”. O impf. iterat. ou habitual “costumava sentar-se”, “era seu costume sentar-se”. v. 47 avkou,saj – “ouvir”. h;rxato – literalmente “ser o primeiro”; (1) ativo: “dominar”, “ser lider”; (2) médio: “começar”, “iniciar”, predominantemente como um verbo auxiliar com um infinitivo presente usado para chamar a atenção para alguns elementos da história a começar. kra,zein – pres. inf;. “clamar alto”, “gritar”. le,gein – “dizer”, “falar”. uie. – “filho”. evle,hso,n – imp. aor. evlee,w “ter misericórdia”, “demonstrar misericórdia”. v. 48 evpeti,mwn – “repreender”. polloi. – “repreender”. O impf. indica que “continuamente o repreendiam”. siwph,sh| – subj. aor. siwpa,w “manter silêncio”, “ficar quieto”. pollw/| – “mais”, “muito”. ma/llon – “mais”, “um tanto”. e;krazen – impf. “continuamente gritava”. v. 49 sta.j – part. aor. i[athmi “ficar”, “permanecer”. fwnh,sate – impf. aor. fwne,w “chamar”. fwnou/sin – pres. histórico. tuflo.n – “cego”. qa,rsei – pres. imp. qarse,w “ser animado”, “ter coragem”. e;geire – pres. imp. “erguer”, “levantar”. v. 50 avpobalw.n – part. aor. at. avpoba,llw “lançar fora”. i`ma,tion – uma peça do vestuário: “capa”. avnaphdh,saj – par. aor. at. avnaphda,w “levantar-se de um salto”, “pular”. h=lqen – aor. e;rcomai – “ir”, “vir”. v. 51 avpokriqei.j – “responder”. qe,leij – “vontade”, “querer”, “desejo”. poih,sw – “fazer”. rabbouni, – “mestre”, “professor”. avnable,yw – subj. aor. avnable,pw “olhar para cima”, “ver de novo”.

Page 6: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

6

v. 52

u[page – “ir”. pi,stij – “fé”, “crença”. se,swke,n – “salvar”, “livrar”. O perf. infatiza o estado ou condição de “estar curado”. euvqu.j – “imediatamente”, “logo”. hvkolou,qei – impf. “seguir”, “seguir como discípulo”, impf. ingressivo: “começou a seguir”.

3. Estilo literário Evangelho.

4. Contextos II. O Ministério de Jesus na Judeia 10.1-16.20 Ministério na Transjordânia 10.1-52 Jesus fala sobre o divórcio 10.1-12 Jesus e as crianças 10.13-16 O moço rico 10.17-31 Jesus anuncia outra vez a sua morte e a sua ressurreição 10.32-34 O pedido de Tiago e João 10.35-45 Jesus cura o cego Bartimeu 10.46-52 Ministério em Jerusalém 11.1-13.37 Jesus entra em Jerusalém 11.1-11 Jesus e a figueira 11.12-14 Jesus no Templo 11.15-19 A lição da figueira 11.20-26 A autoridade de Jesus 11.27-33 Os lavradores maus 12.1-12 A pergunta sobre os impostos 12.13-17 A pergunta sobre a ressurreição 12.18-27 O mandamento mais importante 12.28-34 A pergunta sobre o Messias 12.35-37a Jesus e os mestres da Lei 12.37b-40 A oferta da viúva pobre 12.41-44 Jesus fala da destruição do Templo 13.1-2 Perseguições e sofrimentos 13.3-13 O grande sofrimento 13.14-23 A vinda do Filho do Homem 13.24-27 A lição da figueira 13.28-31 O dia e a hora 13.32-37 A Paixão 14.1-15.47 O plano para matar Jesus 14.1-2 Jesus em Betânia 14.3-9 Judas trai Jesus 14.10-11 Jesus comemora a Páscoa 14.12-21 A Ceia do Senhor 14.22-26 Jesus avisa Pedro 14.27-31 Jesus no jardim do Getsêmani 14.32-42 Jesus é preso 14.43-52 Jesus diante do Conselho Superior 14.53-65 Pedro nega Jesus 14.66-72 Jesus diante de Pilatos 15.1-5

Page 7: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

7

Jesus é condenado à morte 15.6-15 Os soldados sombam de Jesus 15.16-20 A crucificação de Jesus 15.21-32 A morte de Jesus 15.33-41 O sepultamento de Jesus 15.42-47 A ressurreição 16.1-20 A ressurreição de Jesus 16.1-8 Jesus aparece a Maia Madalena 16.9-11 Jesus aparece a dois discípulos 16.12-13 Jesus aparece aos onze discípulos 16.14-18 Jesus vai para o céu 16.19-20

4.1. Contexto Anterior Após receber as crianças Jesus tem um encontro com um moço rico, que aparentemente quer segui-lo, mas ao

se deparar com a necessidade de se desfazer dos bens, prefere ignorar Jesus e sai triste. E Jesus usa o exemplo do rapaz para ensinar aos discípulos. Logo vem também mais um anúncio da morte e ressurreição de Jesus. Os discípulos (Tiago e Jão) demonstram ainda não ter assimilado todos os ensinos de Jesus sobre o Reino, pois mais uma vez pedem benefícios no Reio de Jesus. Talvez encorajados por sua ida com Jesus ao monte da transfiguração.

Os irmãos tinham pedido para ser os braços “direito” e “esquerdo” de Jesus no seu governo. Eles definitivamente não sabiam ainda o que os esperava. Mesmo Jesus tendo acabado de falar de sua morte e ressurreição. E Jesus aproveita para ensinar sobre como é servir no “Reino de Deus”.

4.2. Nosso Contexto Em Jericó, indo para Jerusalém, Jesus se encontra com um cego e o cura.

4.3. Contexto Posterior Jesus chega a Jerusalém e é saudado pela multidão entusiasmada. É recebido como o novo rei. E vem, como

profetizado, humilde. No dia seguinte Jesus sente fome e vai a uma figueira que não dá frutos, por isso ele a amaldiçoa. Este gesto de Jesus pode ser visto como o castio que virá sobre Israel.

5. Reflexão exegética

vv. 46-48 • Kretzman: Em Jericó, V. 46) E foram para Jericó. Quando ele saía de Jericó, juntamente com os discípulos e numerosa multidão, ,Bartimeu, cego mendigo, filho de Timeu, estava assentado à beira do caminho. 47) E, ouvindo que era Jesus, o Nazareno, pôs-se a clamar: Jesus, Filho de Davi, tem compaixão de mim! 48) E muitos o repreendiam, para que se calasse; mas ele cada vez gritava mais: Filho de Davi, tem misericórdia de mim! Marcos conta aqui a cura do homem cego no caminho da saída de Jericó. Lucas conta a cura de um antes que entrassem na cidade, Lc.18.25. E Mateus junta os dois milagres num só relato, Mt.20.29. Jesus veio a Jericó e lá ficou por algumas horas, pelo menos. Sua chegada e as ocorrências durante sua estada alvorossaram a cidade. Isto fez que ele fosse acompanhado, não só por seus discípulos, mas por uma grande multidão de pessoas, para as quais ele falou palavras da vida eterna, enquanto iam pela estrada. Próximo do portão da cidade, um lugar onde todas as pessoas passavam, estava sentado um mendigo cego. Marcos registra seu nome e também expõe seu significado para seus leitores não judeus: Bartimeu, filho de Timeu. O barulho da multidão chegou a ele, que obteve informação de que Jesus de Nazaré estava passando. Bartimeu já ouvira dele e de seus muitos milagres. E concluira que o homem que sabia realizar tais milagres e pregar de maneira tão maravilhosa e convincente sobre a necessidade do arrependimento e da fé, devia ser o Filho de Deus, no sentido específico do Messias; que o profeta da Galileia era o Messias prometido, Mt.9.27; 12.23; 21.9. Agindo nesta certeza, ele o chamou em alta voz, suplicando por misericórdia. E, quando muitas pessoas na multidão, impacientes com seu lamento e grito, pediram que ficasse calado, gritou ainda mais alto: Jesus, Filho de Davi, tem misericórdia de mim! Não queria ser ignorado. Marquemos bem: Jesus, sem dúvida, soube da presença do homem, mesmo antes que esse clamasse pela primeira vez, permitiu, porém, que ele bradasse e clamasse mais uma vez. Pois deseja

Page 8: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

8

perseverança na oração. Tem prazer quando é corretamente importunado. Não cansar no insistir com Jesus é o segredo do sucesso na obtenção dos dons espirituais e também dos temporais. vv. 49-52 • A cura, V. 49) Parou Jesus e disse: Chamai-o. Chamaram então o cego, dizendo-lhe: Tem bom ânimo; levanta-te, ele te chama. 50) Lançando de si a capa, levantou-se de um salto, e foi ter com Jesus. 51) Perguntou-lhe Jesus: Que queres que eu te faça? Respondeu o cego: Mestre, que eu torne a ver. 52) Então Jesus lhe disse: Vai, a tua fé te salvou. E imediatamente tornou a ver, e seguia a Jesus estrada fora. Jesus se agradou da sinceridade e da fé do homem. Tão logo que Cristo expressou o desejo de ver o homem cego, ocorreu uma mudança marcante na atitude das pessoas. Provavelmente aqueles mesmos que haviam sido tão insistentes em pedir que o mendigo se calasse, agora lhe mostraram toda a atenção. Sem dúvida a expectativa dum milagre também os estimulou a uma maior ação e gentileza. De todos os lados chamam ao cego: Coragem, levanta, ele te chama! Agora são solícitos na assistência – totalmente. O efeito de tudo isto sobre o mendigo foi muito animador: Tendo arremessado para longe sua capa e tendo se posto em pé, veio a Jesus, assistido que foi por mãos solícitas. Em resposta à pergunta de Senhor, ele só tem um pedido que ele expressa em confiante esperança. Estava certo que o Filho de Davi lhe podia ajudar, e não duvidou que o Messias o podia socorrer, se assim o quisesse: Raboni, que meus olhos sejam abertos. Jesus conhecia sua fé e o tratou conforme ela. Despediu-o com as palavras: Tua fé te salvou, ou seja, sarou-te. Por causa de sua fé, o Senhor ouvira sua prece, pois a fé é a força maior do mundo. Imediatamente ocorreu o milagre. E o anterior cego agora se uniu aos discípulos e seguiu a Jesus, quando este seguiu viagem para Jerusalém. Esta cura excepcional é outra prova, não só do poder soberano de Jesus, mas também de sua benevolência. Suas características maiores nesta história são sua ternura e compaixão, que redundam também em nosso conforto.

6. Sistematização do conteúdo

6.1. Mc 10.46-52 — A 6.1.1. Aspectos de Lei

a) As pessoas não queriam dar ouvidos a Bartimeu (48). b) Quando Jesus chama, muitas vezes queremos deixar para depois (50). b) Falta de compromisso com o Salvador que nos olha (52). Bartimeu seguiu Jesus.

6.1.2. Aspectos de Evangelho a) Jesus pode nos socorrer (47). b) Jesus dá atenção a cada um (49). c) Jesus se dispõe a nos ouvir (50). d) Jesus nos olha pela fé e não pelo que somos exteriormente (52)

7.1. Objetivo 1 – Mc 10.46-52 Cognitivo: Que meus ouvintes reconheçam que Deus nos criou e nos fez o que somos. Afetivo: Que meus ouvintes confiem que Deus suprirá suas vidas de bênçãos, mesmo em meio a

dificuldades. Psicomotor: Que meus ouvintes creiam que o Senhor está no comando de suas vidas, mesmo que pareça não ter

solução para nossa “cegueira”.

8. Analogia da Escritura

v. 46 ARA Mt 20.29 Saindo eles de Jericó, uma grande multidão o acompanhava. ARA Lc 18.35 Aconteceu que, ao aproximar-se ele de Jericó, estava um cego assentado à beira do caminho, pedindo esmolas.

ARA Lc 16.20 Havia também certo mendigo, chamado Lázaro, coberto de chagas, que jazia à porta daquele; ARA Lc 16.22 Aconteceu morrer o mendigo e ser levado pelos anjos para o seio de Abraão; morreu também o rico e foi sepultado. ARA Jo 9.8 Então, os vizinhos e os que dantes o conheciam de vista, como mendigo, perguntavam:

Não é este o que estava assentado pedindo esmolas? ARA At 3.2 Era levado um homem, coxo de nascença, o qual punham diariamente à porta do templo chamada Formosa, para pedir esmola aos que entravam. 3 Vendo ele a Pedro e João, que iam entrar no templo, implorava que lhe dessem uma esmola.

Page 9: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

9

v. 47 ARA Mt 2.23 E foi habitar numa cidade chamada Nazaré, para que se cumprisse o que fora dito por intermédio dos profetas: Ele será chamado Nazareno. ARA Mt 21.11 E as multidões clamavam: Este é o profeta Jesus, de Nazaré da Galiléia! ARA Mt 26.71 E, saindo para o alpendre, foi ele visto por outra criada, a qual disse aos que ali estavam: Este também estava com Jesus, o Nazareno. ARA Lc 4.16 Indo para Nazaré, onde fora criado, entrou, num sábado, na sinagoga, segundo o seu costume, e levantou-se para ler. ARA Lc 18.36 E, ouvindo o tropel da multidão que passava, perguntou o que era aquilo. 37

Anunciaram-lhe que passava Jesus, o Nazareno. ARA Jo 1.46 Perguntou-lhe Natanael: De Nazaré pode sair alguma coisa boa? Respondeu-lhe Filipe: Vem e vê. ARA Jo 7.41 outros diziam: Ele é o Cristo; outros, porém, perguntavam: Porventura, o Cristo virá da Galiléia? ARA Jo 7.52 Responderam eles: Dar-se-á o caso de que também tu és da Galiléia? Examina e verás que da Galiléia não se levanta profeta. ARA Jo 19.19 Pilatos escreveu também um título e o colocou no cimo da cruz; o que estava escrito era: JESUS NAZARENO, O REI DOS JUDEUS. ARA At 6.14 porque o temos ouvido dizer que esse Jesus, o Nazareno, destruirá este lugar e mudará os costumes que Moisés nos deu. ARA Is 9.6 Porque um menino nos nasceu, um filho se nos deu; o governo está sobre os seus ombros; e o seu nome será: Maravilhoso Conselheiro, Deus Forte, Pai da Eternidade, Príncipe da Paz; 7 para que se aumente o seu governo, e venha paz sem fim sobre o trono de Davi e sobre o seu reino, para o estabelecer e o firmar mediante o juízo e a justiça, desde agora e para sempre. O zelo do SENHOR dos Exércitos fará isto. ARA Is 11.1 Do tronco de Jessé sairá um rebento, e das suas raízes, um renovo. ARA Jr 23.5 Eis que vêm dias, diz o SENHOR, em que levantarei a Davi um Renovo justo; e, rei que é, reinará, e agirá sabiamente, e executará o juízo e a justiça na terra. 6 Nos seus dias, Judá será salvo, e Israel habitará seguro; será este o seu nome, com que será chamado: SENHOR, Justiça Nossa. ARA Mt 1.1 Livro da genealogia de Jesus Cristo, filho de Davi, filho de Abraão. ARA Mt 9.27 Partindo Jesus dali, seguiram-no dois cegos, clamando: Tem compaixão de nós, Filho de Davi! ARA Mt 12.23 E toda a multidão se admirava e dizia: É este, porventura, o Filho de Davi? ARA Mt 15.22 E eis que uma mulher cananéia, que viera daquelas regiões, clamava: Senhor, Filho de Davi, tem compaixão de mim! Minha filha está horrivelmente endemoninhada. ARA Mt 20.30 E eis que dois cegos, assentados à beira do caminho, tendo ouvido que Jesus passava, clamaram: Senhor, Filho de Davi, tem compaixão de nós! ARA Mt 21.9 E as multidões, tanto as que o precediam como as que o seguiam, clamavam: Hosana ao Filho de Davi! Bendito o que vem em nome do Senhor! Hosana nas maiores alturas! ARA Mt 22.42 Que pensais vós do Cristo? De quem é filho? Responderam-lhe eles: De Davi. 43 Replicou-lhes Jesus: Como, pois, Davi, pelo Espírito, chama-lhe Senhor, dizendo: 44 Disse o Senhor ao meu Senhor: Assenta-te à minha direita, até que eu

ponha os teus inimigos debaixo dos teus pés? 45 Se Davi, pois, lhe chama Senhor, como é ele seu filho? ARA At 13.22 E, tendo tirado a este, levantou-lhes o rei Davi, do qual também, dando testemunho, disse: Achei Davi, filho de Jessé, homem segundo o meu coração, que fará toda a minha vontade. 23 Da descendência deste, conforme a promessa, trouxe Deus a Israel o Salvador, que é Jesus, ARA Rm 1.3 com respeito a seu Filho, o qual, segundo a carne, veio da descendência de Davi 4 e foi designado Filho de Deus com poder, segundo o espírito de santidade pela ressurreição dos mortos, a saber, Jesus Cristo, nosso Senhor, ARA Ap 22.16 Eu, Jesus, enviei o meu anjo para vos testificar estas coisas às igrejas. Eu sou a Raiz e a Geração de Davi, a brilhante Estrela da manhã. v. 48 ARA Mc 5.35 Falava ele ainda, quando chegaram alguns da casa do chefe da sinagoga, a quem disseram: Tua filha já morreu; por que ainda incomodas o Mestre? ARA Mt 19.13 Trouxeram-lhe, então, algumas crianças, para que lhes impusesse as mãos e orasse; mas os discípulos os repreendiam. ARA Mt 20.31 Mas a multidão os repreendia para que se calassem; eles, porém, gritavam cada vez mais: Senhor, Filho de Davi, tem misericórdia de nós! ARA Lc 18.39 E os que iam na frente o repreendiam para que se calasse; ele, porém, cada vez gritava mais: Filho de Davi, tem misericórdia de mim! ARA Mc 7.26 Esta mulher era grega, de origem siro-fenícia, e rogava-lhe que expelisse de sua filha o demônio. 27 Mas Jesus lhe disse: Deixa primeiro que se fartem os filhos, porque não é bom tomar o pão dos filhos e lançá-lo aos cachorrinhos. 28 Ela, porém, lhe respondeu: Sim, Senhor; mas os cachorrinhos, debaixo da mesa, comem das migalhas das crianças. 29 Então, lhe disse: Por causa desta palavra, podes ir; o demônio já saiu de tua filha. ARA Gn 32.24 ficando ele só; e lutava com ele um homem, até ao romper do dia. 25 Vendo este que não podia com ele, tocou-lhe na articulação da coxa; deslocou-se a junta da coxa de Jacó, na luta com o homem. 26 Disse este: Deixa-me ir, pois já rompeu o dia. Respondeu Jacó: Não te deixarei ir se me não abençoares. 27 Perguntou-lhe, pois: Como te chamas? Ele respondeu: Jacó. 28 Então, disse: Já não te chamarás Jacó, e sim Israel, pois como príncipe lutaste com Deus e com os homens e prevaleceste. ARA Jr 29.13 Buscar-me-eis e me achareis quando me buscardes de todo o vosso coração. ARA Mt 15.23 Ele, porém, não lhe respondeu palavra. E os seus discípulos, aproximando-se, rogaram-lhe: Despede-a, pois vem clamando atrás de nós. 24 Mas Jesus respondeu: Não fui enviado senão às ovelhas perdidas da casa de Israel. 25 Ela, porém, veio e o adorou, dizendo: Senhor, socorre-me! 26 Então, ele, respondendo, disse: Não é bom tomar o pão dos filhos e lançá-lo aos cachorrinhos. 27 Ela, contudo, replicou: Sim, Senhor, porém os cachorrinhos comem das migalhas que caem da mesa dos seus donos. 28 Então, lhe disse Jesus: Ó mulher, grande é a tua fé! Faça-se contigo como queres. E, desde aquele momento, sua filha ficou sã. ARA Lc 11.5 Disse-lhes ainda Jesus: Qual dentre vós, tendo um amigo, e este for procurá-lo à meia-noite e lhe disser: Amigo, empresta-me três pães, 6

pois um meu amigo, chegando de viagem,

procurou-me, e eu nada tenho que lhe oferecer. 7 E o outro lhe responda lá de dentro, dizendo: Não me importunes; a porta já está fechada, e os meus filhos comigo também já estão deitados. Não posso levantar-me para tos dar; 8 digo-vos que, se não se levantar para dar-lhos por ser seu amigo, todavia, o fará por causa da importunação e lhe dará tudo o de que tiver necessidade. 9 Por isso, vos digo: Pedi, e dar-se-vos-á; buscai, e achareis; batei, e abrir-se-vos-á. 10 Pois todo o que pede recebe; o que busca encontra; e a quem bate, abrir-se-lhe-á. ARA Lc 18.1 Disse-lhes Jesus uma parábola sobre o dever de orar sempre e nunca esmorecer: ARA Ef 6.18 com toda oração e súplica, orando em todo tempo no Espírito e para isto vigiando com toda perseverança e súplica por todos os santos ARA Hb 5.7 Ele, Jesus, nos dias da sua carne, tendo oferecido, com forte clamor e lágrimas, orações e súplicas a quem o podia livrar da morte e tendo sido ouvido por causa da sua piedade, ARA Sl 62.12 e a ti, Senhor, pertence a graça, pois a cada um retribuis segundo as suas obras. v. 49 ARA Sl 86.15 Mas tu, Senhor, és Deus compassivo e cheio de graça, paciente e grande em misericórdia e em verdade. ARA Sl 145.8 Benigno e misericordioso é o SENHOR, tardio em irar-se e de grande clemência. ARA Mt 20.32 Então, parando Jesus, chamou-os e perguntou: Que quereis que eu vos faça? 33

Responderam: Senhor, que se nos abram os olhos. 34 Condoído, Jesus tocou-lhes os olhos, e imediatamente recuperaram a vista e o foram seguindo. ARA Lc 18.40 Então, parou Jesus e mandou que lho trouxessem. E, tendo ele chegado, perguntou-lhe: ARA Hb 2.17 Por isso mesmo, convinha que, em todas as coisas, se tornasse semelhante aos irmãos, para ser misericordioso e fiel sumo sacerdote nas coisas referentes a Deus e para fazer propiciação pelos pecados do povo. ARA Hb 4.15 Porque não temos sumo sacerdote que não possa compadecer-se das nossas fraquezas; antes, foi ele tentado em todas as coisas, à nossa semelhança, mas sem pecado. ARA Jo 11.28 Tendo dito isto, retirou-se e chamou Maria, sua irmã, e lhe disse em particular: O Mestre chegou e te chama. v. 50 ARA Fp 3.7 Mas o que, para mim, era lucro, isto considerei perda por causa de Cristo. 8 Sim, deveras considero tudo como perda, por causa da sublimidade do conhecimento de Cristo Jesus, meu Senhor; por amor do qual perdi todas as coisas e as considero como refugo, para ganhar a Cristo 9 e ser achado nele, não tendo justiça própria, que procede de lei, senão a que é mediante a fé em Cristo, a justiça que procede de Deus, baseada na fé; ARA Hb 12.1 Portanto, também nós, visto que temos a rodear-nos tão grande nuvem de testemunhas, desembaraçando-nos de todo peso e do pecado que tenazmente nos assedia, corramos, com perseverança, a carreira que nos está proposta, v. 51 ARA Mc 10.36 E ele lhes perguntou: Que quereis que vos faça?

Page 10: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

10

ARA 2Cr 1.7 Naquela mesma noite, apareceu Deus a Salomão e lhe disse: Pede-me o que queres que eu te dê. ARA Mt 6.8 Não vos assemelheis, pois, a eles; porque Deus, o vosso Pai, sabe o de que tendes necessidade, antes que lho peçais. ARA Mt 7.7 Pedi, e dar-se-vos-á; buscai e achareis; batei, e abrir-se-vos-á. ARA Lc 18.41 Que queres que eu te faça? Respondeu ele: Senhor, que eu torne a ver. 42 Então, Jesus lhe disse: Recupera a tua vista; a tua fé te salvou. 43 Imediatamente, tornou a ver e seguia-o glorificando a Deus. Também todo o povo, vendo isto, dava louvores a Deus. ARA Fp 4.6 Não andeis ansiosos de coisa alguma; em tudo, porém, sejam conhecidas, diante de Deus, as vossas petições, pela oração e pela súplica, com ações de graças. v. 52 ARA Mc 5.34 E ele lhe disse: Filha, a tua fé te salvou; vai-te em paz e fica livre do teu mal. ARA Mt 9.22 E Jesus, voltando-se e vendo-a, disse: Tem bom ânimo, filha, a tua fé te salvou. E, desde aquele instante, a mulher ficou sã. ARA Mt 9.28 Tendo ele entrado em casa, aproximaram-se os cegos, e Jesus lhes perguntou: Credes que eu posso fazer isso? Responderam-lhe: Sim, Senhor! 29 Então, lhes tocou os olhos, dizendo: Faça-se-vos conforme a vossa fé. 30 E abriram-se-lhes os olhos. Jesus, porém, os advertiu severamente, dizendo: Acautelai-vos de que ninguém o saiba. ARA Mt 15.28 Então, lhe disse Jesus: Ó mulher, grande é a tua fé! Faça-se contigo como queres. E, desde aquele momento, sua filha ficou sã.

ARA Lc 7.50 Mas Jesus disse à mulher: A tua fé te salvou; vai-te em paz. ARA Lc 9.48 e lhes disse: Quem receber esta criança em meu nome a mim me recebe; e quem receber a mim recebe aquele que me enviou; porque aquele que entre vós for o menor de todos, esse é que é grande. ARA Mc 8.25 Então, novamente lhe pôs as mãos nos olhos, e ele, passando a ver claramente, ficou restabelecido; e tudo distinguia de modo perfeito. ARA Sl 33.9 Pois ele falou, e tudo se fez; ele ordenou, e tudo passou a existir. ARA Sl 146.8 O SENHOR abre os olhos aos cegos, o SENHOR levanta os abatidos, o SENHOR ama os justos. ARA Is 29.18 Naquele dia, os surdos ouvirão as palavras do livro, e os cegos, livres já da escuridão e das trevas, as verão. 19 Os mansos terão regozijo sobre regozijo no SENHOR, e os pobres entre os homens se alegrarão no Santo de Israel. ARA Is 35.5 Então, se abrirão os olhos dos cegos, e se desimpedirão os ouvidos dos surdos; ARA Is 42.16 Guiarei os cegos por um caminho que não conhecem, fá-los-ei andar por veredas desconhecidas; tornarei as trevas em luz perante eles e os caminhos escabrosos, planos. Estas coisas lhes farei e jamais os desampararei. 17

Tornarão atrás e confundir-se-ão de vergonha os que confiam em imagens de escultura e às imagens de fundição dizem: Vós sois nossos deuses. 18

Surdos, ouvi, e vós, cegos, olhai, para que possais ver. ARA Mt 11.5 os cegos vêem, os coxos andam, os leprosos são purificados, os surdos ouvem, os

mortos são ressuscitados, e aos pobres está sendo pregado o evangelho. ARA Mt 12.22 Então, lhe trouxeram um endemoninhado, cego e mudo; e ele o curou, passando o mudo a falar e a ver. ARA Mt 21.14 Vieram a ele, no templo, cegos e coxos, e ele os curou. ARA Jo 9.5 Enquanto estou no mundo, sou a luz do mundo. 6 Dito isso, cuspiu na terra e, tendo feito lodo com a saliva, aplicou-o aos olhos do cego, 7 dizendo-lhe: Vai, lava-te no tanque de Siloé (que quer dizer Enviado). Ele foi, lavou-se e voltou vendo. ARA Jo 9.32 Desde que há mundo, jamais se ouviu que alguém tenha aberto os olhos a um cego de nascença. ARA Jo 9.39 Prosseguiu Jesus: Eu vim a este mundo para juízo, a fim de que os que não vêem vejam, e os que vêem se tornem cegos. ARA At 26.18 para lhes abrires os olhos e os converteres das trevas para a luz e da potestade de Satanás para Deus, a fim de que recebam eles remissão de pecados e herança entre os que são santificados pela fé em mim. ARA Mc 1.31 Então, aproximando-se, tomou-a pela mão; e a febre a deixou, passando ela a servi-los. ARA Lc 8.2 e também algumas mulheres que haviam sido curadas de espíritos malignos e de enfermidades: Maria, chamada Madalena, da qual saíram sete demônios; 3 e Joana, mulher de Cuza, procurador de Herodes, Suzana e muitas outras, as quais lhe prestavam assistência com os seus bens.

Page 11: Marcos 10.46-52 - exegese - Jarbas Hoffimann

[email protected]

11

9.1. Esboço – Mc 10.46-52 Versículo Base:

47Quando ouviu alguém dizer que era Jesus de Nazaré que estava passando, o cego começou a gritar: – Jesus, Filho de Davi, tenha pena de mim! 48Muitas pessoas o repreenderam e mandaram que ele calasse a boca, mas ele gritava ainda mais: – Filho de Davi, tenha pena de mim!

Tema: Sempre podemos recorrer a Jesus. A oração precisa ser perseverante. A oração é a respiração da fé.

1. J 1.1. ...e

1.1.1. “18J 1.2. ...p

1.2.1. “P 2. J

2.1. ...e 2.1.1. “M

2.2. o 2.3. o

2.3.1. Ilustração: A 2.4. M

2.4.1. “21—F 2.5. A

2.5.1. “S 2.5.2. “m